Frequently Asked Questions
Ένα μεγάλο ποσοστό των καρκίνων ανιχνεύονται σε πρώιμα στάδια με τη βοήθεια τακτικού προ-συμπτωματικού ελέγχου (screening). Τέτοιες εξετάσεις είναι η μαστογραφία για τον καρκίνο του μαστού, η κολονοσκόπηση για τον καρκίνο του παχέος εντέρου και η δερματολογική εξέταση σε ασθενείς με σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για το μελάνωμα.
Τα συμπτώματα είναι συνήθως μη ειδικά και περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος ή διάταση στην κοιλιά, ανορεξία, ναυτία, εμέτους, αλλαγές στις εντερικές συνήθειες, αίσθημα κόπωσης. Αιμορραγία ή κολπικές εκκρίσεις μπορούν επίσης να παρουσιαστούν κατά την εμμηνόπαυση.
Πολλά από τα περιστατικά νεοπλασίας άκρου θεραπεύονται με τοπική εκτομή. Για τα ανεγχείρητα περιστατικά ή για αυτά που υποτροπιάζουν, ο ακρωτηριασμός μπορεί να αποτελέσει την έσχατη λύση. Εναλλακτικά όμως, για να αποφύγουμε τον ακρωτηριασμό μπορούμε να εφαρμόσουμε την τεχνική της έγχυσης χημειοθεραπείας μέσω απομόνωσης του άκρου (ILP – isolated limb perfusion).
Όπως τα περισσότερα είδη καρκίνου, έτσι και το μελάνωμα έχει ψηλά ποσοστά πλήρους ίασης ειδικά όταν διαγνωστεί σε πρώιμα στάδια. Οι ραγδαίες εξελίξεις στις θεραπευτικές επιλογές και στην χειρουργική αντιμετώπιση του μελανώματος έχουν οδηγήσει σε πάρα πολλές περιπτώσεις σε σημαντική βελτίωση της επιβίωσης σε όλα τα στάδια.
Περιτοναϊκή καρκινωμάτωση ονομάζουμε τη διάχυτη εμφάνιση καρκίνου στην περιτοναϊκή κοιλότητα και διακρίνεται στην πρωτοπαθή και στην, κατά πολύ συχνότερη, δευτεροπαθή. Η πλήρης ίαση μπορεί να επιτευχθεί με το συνδυασμό «κυτταρομειωτικής» χειρουργικής θεραπείας και την προσθήκη υπέρθερμης ενδοπεριτοναϊκής χημειοθεραπείας (HΙPEC – Hyperthermic IntraPEritoneal Chemotherapy).