Καρκίνος του δέρματος
O καρκίνος του δέρματος διακρίνεται στο μελάνωμα και στους λιγότερο επιθετικούς αλλά συχνότερους τύπους, το Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα – Basal Cell Carcinoma και το Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα – Squamous Cell Carcinoma.
Καρκίνος του δέρματος: Παράγοντες Κινδύνου
Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση δερματικής κακοήθειας αποτελούν οι εξής:
- Έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία (είτε ηλιακή, είτε από καμπίνες αυτόματου μαυρίσματος solarium)
- Ανοιχτό δέρμα (άτομα με μπλε μάτια, ξανθά ή κόκκινα μαλλιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα)
- Περιοχές με υψηλό υψόμετρο ή κοντά στον Ισημερινό, λόγω εντονότερης έκθεσης στο ηλιακό φως
- Χρόνια ανοσοκαταστολή λόγω ασθενειών ή λήψης φαρμάκων
- Έκθεση σε ιονίζουσα ακτινοβολία ή σε χημικές ουσίες, όπως το αρσενικό
- Άτομα με ιστορικό καρκίνου του δέρματος, ατομικό ή οικογενειακό
- Ηλικία – οι ηλικιωμένοι ασθενείς έχουν αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του δέρματος
- Μεγάλος αριθμός μελανοκυτταρικών ή ύπαρξη δυσπλαστικών σπίλων, μεγάλοι σε μέγεθος συγγενείς σπίλοι
- Κληρονομική μετάλλαξη στα γονίδια CDK4 και CDKN2A ή γενετικές διαταραχές όπως η μελαχρωματική ξηροδερμία
Καρκίνος του δέρματος: Συμπτώματα
Τα τοπικά συμπτώματα που γενικά αυξάνουν την πιθανότητα της κακοήθους εξαλλαγής είναι συνήθως πόνος, αιμορραγία, ή και κνησμός.
Προκαρκινικές βλάβες που δεν υποβάλλονται σε θεραπεία μπορεί να εξελιχθούν σε καρκινώματα, όπως ακτινικές κερατώσεις (εξέλιξη σε ακανθοκυτταρικά καρκινώματα) ή δυσπλαστικοί σπίλοι (εξέλιξη σε μελάνωμα)
Συγκεκριμένα για την πιθανότητα εξέλιξης σε Μελάνωμα, τα κλασικά χαρακτηριστικά δυσπλαστικών σπίλων που χρήζουν διερεύνησης είναι τα παρακάτω:
- ασυμμετρία (Α – Asymmetry)
- ακανόνιστο περίγραμμα (B – Borders)
- αλλαγές στο χρώμα (C – Color)
- αυξανόμενη διάμετρος (D – Diameter)
- αλλαγή στην μορφή και την υφή (E – Evolution/Elevation)
Καρκίνος του δέρματος: Θεραπεία
Στις περιπτώσεις διάγνωσης καρκίνου του δέρματος, η επιλογή της θεραπείας εξαρτάται από τον τύπο του καρκίνου, τη θέση και το μέγεθός του, τα μικροσκοπικά χαρακτηριστικά του και την συνολική υγεία του ασθενούς.
Η τοπική θεραπεία (φαρμακευτική ή επεμβατική) μπορεί να εφαρμοστεί στις περιπτώσεις BCC και SCC.
Στο μελάνωμα η χειρουργική αφαίρεση ολόκληρου του όγκου μπορεί να περιλαμβάνει πέρα από την ευρεία εκτομή της πρωτοπαθούς βλάβης, την αφαίρεση περιοχικών λεμφαδένων (διαγνωστική ή θεραπευτική). Σε περιπτώσεις ανεγχείρητης ή υποτροπιάζουσας νόσου στα άκρα εφαρμόζεται και η μέθοδος της απομονωμένης έγχυσης χημειοθεραπείας στο πάσχον άκρο (HILP – Hyperthermic Isolated Limb Perfusion). Σε ασθενείς που δεν μπορούν να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση μπορεί να εφαρμοστεί σπανιότερα και ακτινοθεραπεία.
Για περισσότερες πληροφορίες για τον καρκίνο του δέρματος επικοινωνήστε μαζί μας εδώ.